Arap toplumu rotasını yeniden hesaplıyor: Son iki yıl, İsrail’deki Arap halkını Mayıs 2021 olayları (“Duvarların Koruyucusu” Operasyonu) ile ulusal kimliğini benimseyen genç bir neslin yükselişi arasında iki uç durum arasında yönlendirdi. İsrail vatandaşlığı ve ilk kez bir Arap partisinin İsrail Devleti’ni bir Yahudi devleti olarak tanırken koalisyona entegrasyonu kadar önemlidir. Her iki durumda da, Arap vatandaşları görülmemiş bir şekilde genel gündemi etkiledi ve aynı zamanda ülkeye ve Yahudi çoğunluğa karşı tutumlarında büyük değişikliklere uğradı.

Geçen yıldan bu yana, iki yaklaşım aynı anda var oldu, birbiriyle rekabet etti ve bir dereceye kadar her iki taraf da diğer yaklaşımın başarısız olup ortadan kalkacağını bekliyor ve bahse giriyordu. Arapları İsrail toplumuna entegre etmeye talip olan çizgi, kendisini Mansur Abbas liderliğindeki “Yeni Yaklaşım” olarak adlandırırken, “ulusal akım” adı verilen karşıt çizgi ise tam karşısında yer aldı. İkincisinin, Ayman Odeh ve Ahmed Tibi ile başlayan ve Knesset’te temsil edilmeyen diğer siyasi hareketlerle biten birden fazla lideri var.

Şimdi, 25. Knesset seçimlerinden sonra, iki akımın ortadan kalkmadığı, güçlendiği ve yeni gerçeklikte Arap toplumunda var olan farklılıkları vurguladığı şimdiden açıkça söylenebilir. Oyun, öncekinden farklı kurallarla yeniden açılır. Koalisyonda yer alan Ra’am, muhalefetteki rakipleri Hadash ve Ta’al ile birlikte oturmak için geri dönüyor ya da başka bir deyişle – Arap toplumunun siyasi temsili eski yerine geri döndü, bazıları “eski durumuna” dönecek. Ancak bu, iki yaklaşımın yan yana oturacağı ve aralarındaki mevcut mücadeleden vazgeçileceği anlamına gelmez, tam tersi olur.

Yeni “tam” sağcı hükümet, Arap vatandaşlarının hayatlarında bir dönüm noktası olarak kabul edilecek ve Arap siyasi söylemini büyük ölçüde etkileyen genç nesil, babaların uzlaşmalarını kabul etmeyecek ve dedeler: Arapların tam İsrail vatandaşlığı talebi ile Arap azınlığın ulusal kimliğinin tamamen tanınması arzusu arasında var olan çatışmada yarı yarıya çözüm yok.

>> “One Day”in tüm bölümlerini dinlemek için tıklayınız

İki yaklaşımın da kapısında yatan ilk krizi şimdiden işaretlemek mümkün – bu, atanmış Ulusal Güvenlik Bakanı ve bugün Arap toplumunun en karalanmış figürü Itamar Ben Gvir’den başkası değil. Arap toplumunun günlük yaşamı için en önemli dosyayı kim alacaksa, hemen iki yaklaşımla karşılaşacaktır: onu boykot edecekler ve ne pahasına olursa olsun başkalarını boykot etmeye çağıracaklar ve bu dosyayı kabul etmeye çalışacaklar. mevcut durum ve yaşamları üzerinde en büyük etkiye sahip olan bakanla işbirliği yapın.

Hadash-Ta’al, Arap Halkının Yüksek İzleme Komitesi, Arap Otoritelerinin Başkanları Komitesi ve Arap toplumundaki diğer birçok kurum, Ben Gvir göreve gelmeden önce bile doğrudan veya dolaylı olarak doğrudan veya dolaylı olarak dahil olma niyetinde olmadıklarını açıkça ortaya koydular. onunla dolaylı temas – ve hatta Arap toplumuyla ilgili sorunları ele almanın başka yollarını bulacaktır. Onlara göre, geçmişte Arapların sınır dışı edilmesi için çağrıda bulunanlar veya çağrıda bulunanlar, onlara güvenli bir yaşam garantisi vermekle pek ilgilenmiyor.

İzleme komitesinin liderliği, “Şimdiye kadar İç Güvenlik Bakanı’na mektup gönderdiysek, bugünden itibaren ‘mektuplarımız’ ülkenin ana yollarında ve ana yollarında gösteriler olacak” diyor. Ben Gvir’in ortamında zaten şöyle diyorlar: Bizi serbest bırakacak bir partiyle diyalog kurmayacağız. Arap liderliğinin polis politikasını etkileyememesinin Arap kamuoyu düzeyinde ağır sonuçları olacaktır. Öfkeyi serbest bırakmak için açılan küçük açıklık bile kapanacaktır.

Aynı zamanda, atanan hükümete yönelik politikası hakkında şimdiye kadar kendisini açıkça ifade etmeyen Ra’am, farklı bir yönde hareket edecek ve Arap toplumundan bazı yetkilileri yanına almaya çalışacak. Ben Gabir ile görüşmeler için Evet, görüşmeler ve hatta tam işbirliği… Bu hiç de küçük bir şey değil: Bu aslında boykotun lideri olması beklenen bir şirketin önemli bir bölümünün tavrındaki bir değişiklik. Bunun Ben Gvir’e hizmet edeceğini ve esas olarak kendisine yöneltilen suçlamaları etkisiz hale getirmesine yardımcı olacağını.Onun için bu başka bir zafer olacak.Sağın merkez sola karşı zaferini sağladıktan sonra Araplara karşı da zafer getirecek. artık ona kayıtsız kalmak ya da varlığını görmezden gelmek.

Bu, Netanyahu’nun altıncı hükümeti altında Arap toplumunda daha hararetli hale gelecek tartışmanın sadece bir örneği, ancak bu sadece Araplar arası bir tartışma değil. Bu tartışmanın bir bütün olarak İsrail toplumu üzerinde doğrudan sonuçları olacaktır. Yaygın suç ve şiddet, istihdam ve eğitimdeki açıkların genişlemesi ve özellikle Kudüs’te güvenlik artışı – tüm bunlar, ülkedeki Arap gençliği arasında güçlenen öfke ve hüsran duygusunu yalnızca artıracaktır. 2021 Mayıs olaylarını da beraberinde taşıyor.

İki karşıt yaklaşım arasında bölünmüş bir Arap liderliğinin gölgesinde, ancak bir patlama beklenebilir. Bunlar hayali bir senaryo değil, son zamanlarda Arap toplumunu devlet kurumları ve Arap toplumunun kendi içinden derinlemesine tanıyan yetkililer arasında duyulan endişe verici senaryolar.

Bazıları, geçmişe bakıldığında, Ra’am’ı Arap toplumunun durumunu iyileştirmek için İsrail’de bir koalisyona girmeye iten fikrin, Arap halkına faydadan daha ağır basan onarılamaz zararlar vermiş olarak gösterilebileceğini söylüyor. Yıllarca kenarda ve ihmal içinde kalmış, hatta bu duruma alışmış, bu adımı attığı taleplere tatmin edici cevaplar alamadan bugün eski durumunu kabullenip eski haline dönmesi çok zor olacaktır.