Mevcut hükümet, adil ve düzenli seçimlerde oy çokluğu ile seçildi. Buna itiraz eden yok. Ancak bu, vatandaşların söylediği her şeye uyması gerektiği anlamına gelmez. Demokrasi, hükümetin vatandaşların temel özgürlüklerini koruması koşuluyla, vatandaşların hükümetin direktiflerine uyması gereken bir anlaşmadır. Taraflardan biri anlaşmayı bozduğunda, diğer taraf yükümlülüklerini yerine getirmeye devam etmek zorunda değildir.

Demokratik pazarlığa göre, hükümetin yasa çıkarma ve asker toplama, savaş ilan etme ve barış sağlama, vergileri artırma ve yardım dağıtma, yerleşim yerleri inşa etme ve yolları asfaltlama ve daha sayısız şey yapma hakkı vardır. Hükümeti seçmemiş olan bizler de dahil olmak üzere yurttaşlar, hükümetin kararlarını beğenmesek de saygı duymalı ve hükümeti değiştirmek istiyorsak bir sonraki seçimleri beklemeliyiz. Demokratik anlaşmada vatandaşlar olarak taahhüdümüz budur. Ama bu anlaşmada bizim de haklarımız var ve hükümetin de yükümlülükleri var. İktidar temel özgürlüklerimize zarar vermemeyi taahhüt ettiği gibi, ülkedeki rejimin temellerini tek taraflı olarak değiştirmemeyi de taahhüt eder. Bu, hükümeti seçmeyenlerin bile huzur içinde uyumaya devam etmesini sağlar. “Tamam, karşı taraf şu anda iktidarda, ancak yine de özgürlüğümün korunacağından ve gelecekte hükümeti değiştirmeye çalışma yeteneğimin de korunacağından emin olabilirim.”

Şimdi huzur içinde uyuyamazsın. Mevcut hükümet açıkça demokratik anlaşmayı ihlal ediyor. Hükümetin geçirmeye çalıştığı yasaların basit bir anlamı var: Hükümet bundan böyle istediği her şeyi yapabilecek, temel özgürlüklerimizi istediği gibi ihlal edebilecek, demokratik sistemin kendisini ortadan kaldırmak da dahil. Darbeyi destekleyenler, yeni rejimde bile özgürlüğümüzün güvence altına alınacağını açıklıyor bize. Hangi korumalar? Rothman, Levin, Netanyahu ve meslektaşlarının iyi niyeti. Bu nedenle, bu değerli arkadaşlara tüm saygımla, iyi niyetinize güvenmiyoruz. İsrail toplumunu 75 yıl boyunca bir şekilde bir arada tutan sözleşmeyi parçalıyorsunuz ve hâlâ size güvenmemizi mi bekliyorsunuz?

Hükümet, demokratik pazarlığın kendi payına düşen kısmından vazgeçtiğinde, yurttaşların üzerlerine düşeni yapmak için hiçbir nedenleri kalmaz. Bir hükümet – demokratik seçimlerde seçilmiş olsa bile – bir diktatörlük kurmaya çalıştığında, vatandaşların itiraz etmesine izin verilir. Bu, Allah korusun, şiddet kullanmak anlamına gelmez. Hem ahlaki hem de stratejik olarak şiddete başvurmak korkunç bir hata olur. Vatandaşların burada gerçekleşen darbeye karşı şiddet içermeyen birçok mücadele yolu var. Gösteri yapmak çok önemlidir, protesto etmek çok önemlidir ve şu anda buna başka bir şey eklemelisiniz – onu yapmak değil. Bazen yapmamak, gelmemek, açmamak en büyük gösteri kadar etkili bir adımdır. Gösteriye gelen yüz bin kişiyi dinlemezseniz, belki hiçbir yere gelmeyen yüz kişiyi dinlerler.

Nereye gelmiyor? Verimli hayal gücünüze bırakıyorum. Biz İsrailliler süper yaratıcı insanlarız ve aynı zamanda sanatta dünya şampiyonuyuz. Tahman Beni Tahman. Onlarca yıldır srabbluff’u sanat düzeyine dahil ettik. Dikkatlice düşünmek artık her insanın ve her grubun sorumluluğundadır: Neyi yapamayız? Nereye gelemeyiz? Neyi geciktirebiliriz? Nerede frene basabiliriz?

Darbeyi destekleyenler, yeni rejimde bile özgürlüğümüzün güvence altına alınacağını açıklıyor bize. Hangi korumalar? Rothman, Levin, Netanyahu ve meslektaşlarının iyi niyeti. Bu nedenle, bu değerli arkadaşlara tüm saygımla, iyi niyetinize güvenmiyoruz. İsrail toplumunu 75 yıldır bir şekilde bir arada tutan sözleşmeyi parçalıyorsunuz ve hala size güvenmemizi mi bekliyorsunuz?

Beni doğrudan ilgilendiren tek bir örnek vereceğim. İbrani Üniversitesi’nde öğretim üyesiyim. İsrail’deki öğretim görevlileri, maaşlarımızı yükseltmek ve istihdam koşullarımızı korumak için yıllar boyunca birçok kez greve gitti. Artık söz konusu olan maaş değil, akademik hayatın kendisidir. Demokrasi olmadan akademi olmaz. Mevcut hükümet bildiğimiz gibi Macar rejimine hayranlık duyuyor ve onu taklit etmeye çalışıyor. Son yıllarda Macar rejimi tüm akademik bölümleri kapattı ve hatta bir üniversitenin kapatılmasına neden oldu – çünkü onlar rejimin hoşlanmadığı şeyleri öğretiyorlardı. Darbeyi durdurmazsak, o zaman önümüzdeki akademik yılda koalisyonun 61 Knesset üyesi çalışma programlarımızı belirleyebilecek, hocaları istedikleri zaman işten atabilecek ve sevmedikleri sınıfları ve kurumları kapatabilecekler. Doğru, bugün bunu engelleyen yasalar var. Ancak darbe başarılı olursa 61 Knesset üyesi bu yasaları değiştirebilecek.

Darbe devam ettiği sürece öğrencilerime akademik özgürlüğün korunmasından daha önemli öğreteceğim bir şey yok. Akademik özgürlük olmadan, tarih çalışması, biyoloji çalışması, bilgisayar çalışması olmaz. Akademik özgürlük olmadan, Rothman bize faşizm hakkında ne öğreteceğimizi söyleyecek, Gafni bizim yerimize evrim çalışıp çalışmayacağımıza karar verecek ve Netanyahu bizim yerimize bilgisayar biliminin etik kurallarını belirleyecek. Darbe devam ettiği sürece akademik kadronun, idari kadronun, üniversite rektörlerinin, kız ve erkek öğrencilerin İsrail’deki tüm akademik kurumları kapatması gerektiğine inanıyorum.

Açıkça görüyorum ki herkes tek başına hareket ederken bir grevin veya eylemsizliğin ağır bedelini ödeyemez. Ancak birlikte, kuruluşların ve kurumların desteğiyle daha fazlasını yapabiliriz ya da daha fazlasını yapamayız. Giderek daha fazla vatandaşın, daha fazla örgüt ve kurumun darbeyi durdurma mücadelesine katılacağını ve hükümete net bir mesaj göndereceğini umuyorum: darbeyi durdurun yoksa ülkeyi durdururuz.